Sevda Sözleri; Bütün Şiirleri

Üvercinka'dan baslayarak son 40 yilin en etkili sairi olmayi basaran Cemal Süreya'nin denemelerini, günlügünü, siir çevirilerini de içerecek Bütün Eserleri'ne onun eksiksiz bir siir toplami ile basliyoruz. Sevda Sözleri, ayni adla çikan eski baskilarinda yer almayan, -dergilerde ve mektuplarda kalmis- 20'nin üstünde siiri de içermektedir.1931 yilinda Erzincan'da dogan Cemal Süreya, yazdigi siirlerle Ikinci Yeni siirinin güçlü isimlerinden biri haline gelirken, dönemin edebiyat ortaminda oldukça önemli sayilan Papirüs dergisini kesintilerle üç kez çikarmisti.Behçet Necatigil'in Edebiyatimizda Isimler Sözlügü'nde "... buluslari ve söyleyis biçimiyle Ikinci Yeni siirinin karanligini giderdi; gelenekten yenilik yaratti; zarif, pariltili siirler yazdi. Kendi adiyla ya da Osman Mazlum imzasiyla, siir üzerine yazilari, elestirileri de aranan yazilari oldu" diye tanimlanan Süreya, yazik ki bir türlü-Türk okuru önüne -hak ettigi halde- derli toplu edisyonlarla çikamamistir. Yapi Kredi Yayinlari, 1996 içinde düzgün bir Bütün Eserleri toplamina ulasmayi amaçlamaktadir.TadımlıkGÜLGülün tam ortasında ağlıyorumHer akşam sokak ortasında öldükçeÖnümü arkamı bilmiyorumAzaldığını duyup duyup karanlıktaBeni ayakta tutan gözlerininEllerini alıyorum sabaha kadar seviyorumEllerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyazEllerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorumİstasyonda tiren oluyor birazBen bazan istasyonu bulamayan bir adamımGülü alıyorum yüzüme sürüyorumHer nasılsa sokağa düşmüşKolumu kanadımı kırıyorumBir kan oluyor bir kıyamet bir çalgıVe zurnanın ucunda yepyeni bir çingeneAŞKŞimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsinOysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştıkSevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştüBir sevişmek gelmiş bir daha gitmemiştiYoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuzSanki hiç olmamıştıOysa kalbim işte şuracıkta çarpıyorduŞurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullarŞurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyalarınÖyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmekKi Karaköy köprüsüne yağmur yağarkenBıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecektiÇünkü iki kişiydikOysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmayaBir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamızSeni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyorduİki kere öpeyim desem üçün boynu bükükYüzünün bitip vücudunun başladığı yerdeMemelerin vardı memelerin kahramandı sonraSonrası iyilik güzellik.CIGARAYI ATTIM DENİZEŞimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruzGökyüzünün o meşhur maviliğindeUzun saçlı iri memeli kadınlarıylaBir Akdeniz şehri çıkabilir içindenAlıp yaracak olsak yüreğiniŞimdi bir güvercininŞimdi sen tam çağındasın yanına varılacakÖnünde durulacak tam elinden tutulacakHangi bir elinden güzelim hangi birBir elinde kızlığın duruyor garip huysuzÖbür elinde yetişkin bir günışığıDaha öbür elinde de kilometrelerce hürlükÇalışan insanlar için akşamlara kadarToz duman içindeBir elinle de boyuna ekmek kesiyorsunBiz eskiden de en aşağı böyleydik senlenBir bulut geçiyorsa onu görürdükBir minarenin keyfine diyecek yoksa onuBir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onuNe zaman hürlüğün barışın sevginin aşkınaBir cıgara atmışsak denizeSabaha kadar yandı durduNEHİRLER BOYUNCA KADINLAR GÖRDÜMPorsuk nehrinin geçtiği kadınlarHepsine yüzer kere rastladım en azdanUmutsuz sevdalara tutulmak onlardaBozkıra doğru seyrele seyrele yaşamak onlardaVerdi mi adama her şeylerini verirlerBen gördüm ne gördümse kadınlardaPorsuk nehrinin geçtiğiKızılırmak parça parça olasınBir parça ekmek siyah, on kuruşluk kına kırmızıTaş toprak arasında türküler arasındaKaranlıkta bir yanları örtük bir yanları üryanKocaman gözleriyle oy anam bu kadar dokunaklıKimler ürkütmüş acaba bu kadar kadınıDicle kıyılarına tiren varıncaBüyük bir gökyüzü git allahım gitGenel olarak önce kaşları görünürSonra bütünsüz uykuları kaşla göz arasındaYanaklarında çıban izi taşıyan kadınlarGül kurusuBir gün sizin de yolunuz düşer memleketeSiz de görürsünüz bunları kadınlardaÖdevleri yenilmek olan hepBıçakla kemik arasındaSusmakla ağlamak arasındaYenilmekKadınlarYAĞMURUN YAĞMASI İYİDİRSonra o gider sesini yıkardıTelefonda saatlerce seviştiğindenO diye biri vardı galibaAğzı da iyice vardı galibaGece çiçeklerinden bir ormanPejmürde atlar pahasınaBira içerken saçları uzunParmakları korkunç ve kalabalıkBir gece Aksarayda hiç unutmamYüzümü ellemişti galibaDenize doğru gittikçe artanBu yüz benim yüzümdü olsa olsaYakasında kocaman bir düğmeSevinci bitiştiren acıyaAyıran kuşkuyu inançtanYağmurun yağması iyidirBir çerkez mızıkası gibi rengârenkİki adet kuş çantasındaİŞTE TAM BU SAATLERDEİşte tam bu saatlerde bir yara gibidir suYeni deşilmiş uçlarında sokakların, küçük uçlarında.Senin güneş sarnıcı gözlerinÖlüm yası içindeki bir evdeOlmaması gereken bir şey gibi, kırılan bir ayna gibi.Bu saatlerde.Çarmıhını yanından eksik etmeyen bir İsa gibiMerdiven taşıyan bir adam görüyoruzSırtında on iki basamak taşıyan bir adam görüyoruzBu adamı ne kadar çok seviyorum, bu kuşu ne kadarSen ne seviyorsun sen zaten sevinceAlnınla ayıklarsın yeryüzünü,Çardaklar binaların ağızlarındaAşar gider kendi sınırlarını,Köpekler gizli bir dağı havlar.Bunlar iyidir diyorum bunlar senden haberli,Yoksa nerden bileceklerKarbon sınırında yaşayan balıklarKovadan sızan hicret gününü,Peygamberin parmaklarına asıp paltolarınıNasıl girecekler tanrıevineMucizesever müslümanlar,Ve On Binlerin Dönüşü sırasındaGreklerin keçilerle çiftleştiğiDağ yolları neyle donanacak?Yine de yine de sevişirkenKullandığımız her kelimeHırsızın devirdiği eşya.Minibüslerle morarmış sokaklarBuğdayın parayla değişildiğiParanın ekmekle değişildiğiEkmeğin tütünle değişildiğiTütünün acıyla değişildiğiVe artık hiçbir şeyle değişilmediği acının.O sokaklarda.Saatler yağmuru gösteriyor,Bugün bu küçük salı günüHer şeyi eksik İstanbulun, tepelerinden başka,Yalnız GalataGalataGecenin bodrumlarında beslediğ