Gökkuşağına İki Bilet

Mayısın beşini altısına bağlayan o Hıdrellez gecesi, gül ağaçlarınındibinden değişik dilekler topladı Hızır ve İlyas. Kimi yaptığı küçük birev maketiyle, kimi çocuğunun oyuncak arabasıyla dile getirmişti sahipolmayı arzuladığı şeyi. Zarla oynanan bir oyunun kâğıt paraları da,bezden dikilmiş bir erkek bebek de ilginçti kuşkusuz. Ama hiçbiri,güllerinin üzerine barut kokusu sinmiş bir bahçede buldukları,kapağında Gökkuşağına İki Bilet yazan el yapımı kitap kadar şaşırtıcıdeğildi. Hızır ve İlyas iki yıl sonraki Hıdrellez'de, bu kez bir darağacınınaltında, üç gencin cesediyle karşılaşıncaya dek başka hiçbir şeye budenli şaşırmadılar.Pal Sokağı'nda koşuşuyor çocuklar,uçan bir trapezci ta Ay'a seyahat ediyor. İç çekmeler, dillerde ergenyangınlar. Unutulmuş bir yaz akşamında kalan yazılmamış öyküler.Attilâ Şenkon, bir çocukluk şarkısı anlatıyor, babaya mektup, birgündüz rüyası...Gökkuşağına İki Bilet, şefkatle geçmişe bakıyor.Hayat dediğin hatırlamak.