Dünya Bu Kadar

Radyonun sesi duyulmaz, bağ evinin ışığı görünmez olunca ara araduyulan kesik inlemeler geldi kulaklarına. Fikret korktu. Bok vardıgecenin bu saatinde bu saçmasapan şeylere kalkışacak, hem de ikişişe büyüğü gözünün yaşına bakmadan bitirmişken. Sesi Hilmi de farketti. ?Hocam, bu hayvan inlemesi mi, birileri iş mi tutuyor yoksa bağlıkarasını bulmuş da?" diye sordu. Hocam diyerek ikisini de ortalamayaçalışmıştı. ?Baykuştur," dedi Koço. ?Bazı baykuşlar böyle inler gibi sesçıkarır, korkmayın," Hilmi bozuldu, ?Yok Üstat, korktuğumuzdan değilde, olmadık bir şeye denk gelmeyelim şimdi gece vakti.Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde ve Olduğu Kadar Güzeldik kitaplarıylasevdiğimiz Mahir Ünsal Eriş, bu kez bir romanla, başka bir dil deniyor.Sesleri, hatıraları, tesadüfleri, yeşil ve alabildiğine geniş fındıkbahçelerini, deniz kıyısını, ipince ipeksi dantelleri, pervaneleri, hasreti,haseti, heba edilmiş yılları... Kör kuyuları, bir nakkaş gibi birbirineteyelleyerek hikâyeleri, ay karanlığını, defineleri, haritaları işliyor;yavaş yavaş anlatıyor üstelik, gülerek kıkırdayarak, kıpır kıpır... Uzakta,bozkırın ortasında, bir kayısı bahçesinde birileri kafa çekip, tütünsarıyor...Dünya Bu Kadar, çarpa çarpa geceye ışıl ışıl hikâyeler bırakıyor.Yeni roman, işte gökyüzü...